تحقیق حکیم نظامی گنجوی

حکیم نظامی گنجوی، شاعر و داستان‌سرای بزرگ ایرانی، در نیمه دوم سده ششم هجری در شهر گنجه به دنیا آمد. او از کودکی به شعر و ادب علاقه داشت و از همان دوران، شروع به سرودن شعر کرد. نظامی در طول حیات خود آثار بسیاری را سرود که مهم‌ترین آن‌ها «پنج گنج» یا «خمسه» است که شامل مثنوی‌های «مخزن الاسرار»، «خسرو و شیرین»، «لیلی و مجنون»، «اسکندرنامه» و «هفت پیکر» است. این مثنوی‌ها از نظر محتوا، مضمون، زبان و سبک از شاهکارهای ادبیات فارسی به‌شمار می‌روند. نظامی در «مخزن الاسرار» به موضوعاتی چون حکمت، فلسفه، اخلاق و عرفان پرداخته است. در «خسرو و شیرین» داستان عشق خسرو پرویز و شیرین را روایت کرده است. «لیلی و مجنون» داستان عشق جاودانهٔ لیلی و مجنون را به تصویر می‌کشد. «اسکندرنامه» داستان زندگی و فتوحات اسکندر مقدونی را بازگو می‌کند. «هفت پیکر» داستان هفت پادشاه را در قالب هفت مثنوی روایت می‌کند.

نظامی در آثار خود از دانش‌های رایج روزگار خویش بهره فراوان برده است. او از علوم ادبی، نجوم، فلسفه، علوم اسلامی، فقه، کلام و زبان عرب آگاهی گسترده‌ای داشته و این ویژگی از شعر او به روشنی دانسته می‌شود. نظامی با آثار ماندگار خود، جایگاه ویژه‌ای در ادبیات فارسی کسب کرده است. او از شاعران بزرگ و تأثیرگذار ادبیات فارسی است که آثارش همچنان مورد توجه و علاقهٔ خوانندگان قرار دارد.